AKTYWIZACJA OSÓB BEZROBOTNYCH

AKTYWIZACJA OSÓB BEZROBOTNYCH

Bezrobocie jest to okresowe pozostawanie bez pracy osób w wieku produkcyjnym, które są zdolne do podjęcia pracy.

Wyróżnia się dwa typy bezrobocia:

– tzw. bezrobocie krótkookresowe, czyli kilkumiesięczne pozostawanie bez pracy, okresy pomiędzy jednym a drugim zatrudnieniem,
– bezrobocie długookresowe, związane z ciągłym brakiem pracy i niemożnością jej uzyskania

Przeciwdziałanie bezrobociu jest bardzo trudne. Powodem trudności jest ogromna złożoność i wielopostaciowość zjawiska, sprawiająca, że nie można zaproponować jednego uniwersalnego programu, jednego zestawu środków, który byłby skuteczny w skali całego kraju i równocześnie możliwy do zastosowania bez żadnych modyfikacji w dowolnym regionie.

Zgodnie z Ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dn. 20 kwietnia 2004 roku zadania na na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej, realizują następujące instytucje rynku pracy:

1.    Publiczne służby zatrudnienia, które tworzą organy zatrudnienia wraz z powiatowymi i wojewódzkimi urzędami pracy, urzędem obsługującym ministra właściwego do spraw pracy oraz urzędami wojewódzkimi.
2.    Ochotnicze Hufce Pracy. Są one państwową jednostką wyspecjalizowaną w działaniach na rzecz młodzieży, w szczególności młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym, oraz bezrobotnych do 25 roku życia.
3.    agencje zatrudnienia,
4.    instytucje szkoleniowe,
5.    instytucje dialogu społecznego,
6.    instytucje partnerstwa lokalnego.

Aktywizacja osób bezrobotnych to pośrednie lub bezpośrednie umożliwienie osobom bezrobotnym dotarcie do zatrudnienia i jego utrzymania.

Agencjami zatrudnienia są podmioty wpisane do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia, świadczące usługi w zakresie pośrednictwa pracy, pośrednictwa do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych, poradnictwa zawodowego, doradztwa personalnego lub pracy tymczasowej (Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).
Instytucjami szkoleniowymi są publiczne i niepubliczne podmioty prowadzące na podstawie odrębnych przepisów edukację pozaszkolną (Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Ze szkoleń organizowanych przez Powiatowe  Urzędy Pracy mogą skorzystać następujące kategorie osób:
– osoby bezrobotne,
– osoby pobierające rentę szkoleniową,
– żołnierze rezerwy,
– osoby poszukujące pracy:
·    będące w okresie wypowiedzenia z przyczyn dotyczących zakładu pracy,
·    zatrudnione u przedsiębiorcy wobec którego ogłoszono upadłość, lub który jest w stanie likwidacji, z wyłączeniem likwidacji w celu prywatyzacji,
·    otrzymujące świadczenie socjalne przysługujące na urlopie górniczym lub górniczy zasiłek socjalny,
·    uczestniczące w programie integracji społecznej,
·    otrzymujące świadczenie szkoleniowe przyznane przez pracodawcę na udział w szkoleniu po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy)
·    Sama skorzystałam ze szkolenia organizowanego przez Urząd Pracy. Było to szkolenie z języka angielskiego i to pomogło mi podnieść swoje kwalifikacje zawodowe, nabyć wiele nowych wiadomości. Takie bezpłatne szkolenie dało mi ogromną szansę nauczyć się tak ważnego języka, nie musiałam robić płatnego certyfikatu i uważam, że jest to ogromne wsparcie osób bezrobotnych. Organizowane szkolenia są dostosowane do potrzeb rynku pracy, do potrzeb danego województwa, regionu. Sądzę, że przez krótki czas na takim szkoleniu można się bardzo wiele nauczyć, a to pozwala na szersze perspektywy w szukaniu i wyborze przyszłego zatrudnienia.
·    Moim zdaniem szkolenia są najlepszą metodą na aktywizację osób pozostających bez zatrudnienia. Uważam, że niektóre osoby bezrobotne nie potrafią napisać profesjonalnego cv i listu motywacyjnego, a wbrew pozorom jest to bardzo ważne, a na takich szkoleniach zazwyczaj poruszany jest też ten aspekt.
·    Szkolenia dają ogromną szansę na to aby dokonać zmiany zawodu lub  uzupełnić wiadomości i umiejętności zawodowe, a także na przystosowanie zawodowe osób bezrobotnych.

Instytucjami dialogu społecznego na rynku pracy są:
1) związki zawodowe lub organizacje związków zawodowych,
2) organizacje pracodawców,
3) organizacje bezrobotnych,
4) organizacje pozarządowe (Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Kolejnymi aktywnymi środkami aktywizacji zawodowej bezrobotnych są prace interwencyjne. Według mnie prace interwencyjne są bardzo ważne, ponieważ dzięki nim osoba bezrobotna czy poszukująca pracy może mieć chwilowe zajęcie. Bezrobotni do 25 roku życia, bezrobotni długotrwale lub kobiety, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka, mają możliwość kontaktu z pracą, spróbowania swoich możliwości na konkretnym stanowisku, a dla niektórych jest to możliwość zdobycia doświadczenia zawodowego. Niektórym bezrobotnym np. samotnie wychowującym dziecko może bardzo pasować tak mało zajmująca praca, akurat gdzie dziecko jest w szkole, rodzic może zająć się pracą interwencyjną. Bezrobotni niepełnosprawni którym jest trudniej znaleźć zajęcie, dzięki takiej pracy mają poczucie przydatności, poprawia się ich wiara we własne możliwości i zapał do pracy.

Następnie mogą być prace społecznie użyteczne, które odbywają się na rzecz społeczności lokalnej w miejscu zamieszkania lub pobytu, w wymiarze 10 godzin tygodniowo. Jest to możliwość działania na rzecz najbliższego otoczenia, uczestniczenia w  prostych pracach i obserwowania efektów własnej pracy. Osoby bezrobotne mają też możliwość podjęcia legalnej pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym, by zaprzestać zjawisku zatrudniania na czarno (Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Kolejną aktywizacją może być staż i przygotowanie zawodowe w miejscu pracy. Staż służy nabywaniu przez bezrobotnego umiejętności praktycznych do wykonywania zadań w miejscu pracy.
Przygotowanie zawodowe w miejscu pracy służy zdobywaniu nowych kwalifikacji lub umiejętności zawodowych poprzez praktyczne wykonywanie zadań zawodowych na stanowisku pracy (Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Nie jest powiedziane że po stażu czy przygotowaniu zawodowemu pracownik otrzyma zatrudnienie ale jeśli będzie się przykładał solidnie, wykazywał i robił wszystko jak należy dobry pracodawca powinien zauważyć taką osobę i może zechcieć zatrzymać ją na dłużej.

Ostatnimi czasy bardzo często są różne projekty unijne mające na celu aktywizowanie osób bezrobotnych. Zazwyczaj są one współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Powiatowe Urzędy Pracy oferują osobom bezrobotnym także dofinansowanie do podjęcia działalności gospodarczej czy wyposażenia stanowiska pracy.